“…

Vasiyetimi yazabilseydim, yazmam gereken bir önemli madde de… Çok önemli… Kadınlarım için yazdıklarım, onların mektupları, fotoğraflarımız, benim notlarım… Sevdiğim, çok sevdiğim, beni sevdiklerine inandığım kadınlarım… Beni düş kırıklıklarına uğratanlar… Beni seviyormuş gibi görünenler… Kitaplığımda ayrı dolaplarda dosyalar içinde duruyor bütün o sevi belgeleri. Ne çok, ne çok… Onlar benim en değerli zenginliklerim: ihanete uğramışlıklarım, aldatılmalarım, acılarım, inandıklarım, sevgilerim, yürek çarpıntılarım, bulut oluşum, yağmur oluşum, yel oluşum…

Bu dosyaların hiçbiri ölümümden sonra benden geriye kalmamalı.

…”

Aziz Nesin, 7 Mart '92, Teşvikiye.